Evlat edinen çalışan annelerin yasal izin hakları

Ne yazık ki yok!!

Evet yok. Evlat edinen çalışan bir annenin yasal izin hakkı yok. Ben de başta inanamamıştım. Günlerce Google'ı hallaç pamuğu gibi attım. Yetmedi, yasayı aradım taradım, bulamadım.

Devlet memuru iseniz şanslısınız. Devlet memurları için bir yasal düzenleme var. İki yıl ücretsiz izin kullanabiliyorlar. Dikkat edin , ÜCRETSİZ İZİN ! O da evlat edindiğiniz çocuk 3 yaşının altında ise! (http://www.memurlar.net/haber/38677/)

Özel sektör çalışanı iseniz vay halinize !

Evlat edinmek üzere başvuru yaptığım günden itibaren kızımı kucağıma aldığım güne kadar tek endişe duyduğum konu bu oldu.

Araştırdım, bu konuda TBMM'ne, özel sektör çalışanları unutularak memurlar için bir yasa teklifi sunulmuş, ancak yeterli derecede önemli görülmediğinden olsa gerek,  hiç bir sonuç elde edilememiş.

Şimdi bir düşünelim,

Hamile kaldınız;
Doğumdan önce 2 ay, doğumdan sonra 2 ay ücretli izin hakkınız var. Doğumdan önce kullanmadığınız süreyi doğum sonrası izninize ekleyebiliyorsunuz. Üstüne 6 ay ücretsiz izin kullanma hakkınız var, işvereniniz bu talebinizi reddedemiyor ya da sizi işten çıkaramıyor, çünkü yasalar tarafından korunuyorsunuz. Sonrasında ise bebeğiniz 1 yaşına gelene kadar günde 1,5 saat süt izniniz var ki çoğu anne bunu toplu olarak haftada 1 gün kullanıyor. Hadi diyelim siz evlat edindiniz, emzirmiyorsunuz bu kısmı bizi ilgilendirmez. (Ki bu konuda da bir yazım var, isterseniz emzirebiliyorsunuz)

Tabi bu arada hamilelik süreci boyunca hazırlık yapabiliyorsunuz. Vücudunuzdaki değişiklikler ve hormonlarınız sizi anneliğe hazırlıyor. Bebeğiniz geldiğinde her şeyinizle onun tüm ihtiyaçlarını karşılayacak donanıma sahip oluyorsunuz.

Evlat edindiniz;

Başvurunuzu yaptınız, dosyanız onaylandı başlıyorsunuz beklemeye. Belli kriterler belirlediyseniz (örn. sadece kız bebek isterim, erkek bebek isterim, yeni doğmuş isterim vb gibi) bir nebze ayrı ancak, benim gibi hiçbir kriter belirlemediyseniz, size ne zaman dosya göstereceklerini, kaç aylık ya da kaç yaşında olacağını ya da cinsiyetinin ne olacağını bilmiyorsunuz. Sadece bekliyorsunuz.

Ve bir gün sizi arıyorlar, size bir dosya göstereceğiz. Koşa koşa gidiyorsunuz ama hiçbir hazırlığınız yok, çünkü hiçbir bilginiz yok.

Kuruma gittiniz, dosyayı gördünüz ve kabul ettiniz, işlemleriniz yetişirse ve kabul ettiğiniz  bebek 6 aydan küçük ise aynı gün çocuğunuzu size teslim ediyorlar.

Bizim işlemlerimiz yetişmediği için şükür ki ertesi gün teslim aldık kızımızı. En azından temel bir kaç ihtiyacını temin edecek vaktim oldu !

Ama diğer yandan çalışan annesiniz, iş yerinize gidip diyorsunuz ki, ben anne oldum izne ihtiyacım var. Ben hemen iki haftalık senelik iznimi talep ettim. Zaten hepi topu bütün iznim de bu kadardı !

Tüm işleriniz, projeleriniz, sorumluluklarınız bir anda askıya alınıyor, hiçbir ön hazırlık yapamadan hem de!

Ayrıca önceden organize olamadığınız için, bebeğiniz ile baş başa geçirebileceğiniz bu kısacık zaman dilimi sürekli iş telefonları ile kesintiye uğruyor.

İki hafta içinde uykusuzluğa alışmam, bebeğime alışmam, bebeğimin bana alışması, onun için gereken tüm donanımı tamamlamam ve ona iyi bakacak, güvenle çocuğumu teslim edebileceğim bir yardımcı bulmam gerekti. Çünkü yasa beni ilgilendirmez başının çaresine bak diyor. (Annemi 7 yıl önce kaybettim ve Kayın validem ile aynı ilde yaşamıyorum. Yaşadığım İlde bebeğimi emanet edebileceğim hiçbir yakınım yaşamıyor)

İki hafta sonra işe başladım, bilin bakalım ne oldu. Ne eve ne işe tam olarak yetemedim. Neden mi? Gece 2 ya da 3 saatte bir uyanmaya ve gün içinde de yoğun tempoda çalışmaya alışık olmayan bünyem öyle yoruldu ki, konsantrasyonum bozuldu !

İşin bir diğer tarafı ise evde bıraktığınız bebeğiniz. Bu bebeklerin kurumlarda her ne kadar iyi bakılmış olurlarsa olsunlar (ki inanın, gördüğüm kadarıyla çok iyi bakılıyorlar) temel olarak bire bir ilgi eksikliğinden kaynaklanan bir takım sorunları olabiliyor. Annenin ilgi ve sevgisi ile kısa sürede yaşıtları ile eşit duruma geliyorlar ancak tekrar ediyorum, annenin birebir ilgi ve sevgisi ile. Hiçbir bakıcının ne kadar iyi olursa olsun bir anne ilgi ve sevgisi verebileceğine inanmıyorum.

Duygusal olarak baktığınızda ise, yıllarca anne olmanın hayallerini kurdunuz. Tebrik ederim anne oldunuz ama iki hafta sonra onu bırakıp işe gitmeniz gerekiyor. Eğer o yıl yıllık izninizi kullanmadıysanız, sadece iki haftanız var. Dolu dolu yaşayın !

Yasal düzenlemedeki bu eksiklik anneden önce, bu çocuklara büyük haksızlıktır. Zaten travma geçirmiş bir çocuğu, bu kadar kısa süre içinde yeniden bir yabancının bakımına bırakmak zorunda kalmak ise bir annenin çaresizliğidir.

Hiçbir anne işi ile çocuğu arasında tercih yapmak zorunda bırakılmamalıdır. Doğurmamış olmamız, artık bir anne olduğunuz gerçeğini değiştirmez. Bizim doğurmamış olmamız, o bebeğin diğer bebeklerden daha az ilgi hakkettiği anlamına da gelmez.

Kolay kolay hiçbir özel sektör çalışanı, yasal düzenlemeler ile korunmuyorsa işvereninden aylarca ücretsiz izin de isteyemez. İstemesine ister de, döndüğünde işini bulabilir mi bilinmez !

Sizce de bu haksızlığı ortadan kaldırmak gerekmez mi?