Konuk Yazar: Bir Meleğin Annesi -5- Final :(

ARTIK BİZ BÜYÜK BİR AİLEYİZ

Evet çok uzun bir bekleyişten sonra gelmişti beklediğimiz melek evimize. O tarihten itibaren hayatımızda artık her şey değişti. Evimizin şeklinden tutunda yeme içme alışkanlıklarımız, hafta sonları programlarımız her şeyimiz değişti. Ve hayatımızın odak noktası o tarihten itibaren oğlumuz oldu.

Ben bir anne olarak kendimi çok şanslı hissediyorum çünkü onun büyümesinin tüm evrelerini yaşadım. Bazen mutlulukla, bazende gözyaşlarıyla. İlk ateşlenmesindeki yaşadığım tedirginlik ve sabahlamam. İlk dişini gördüğümüzdeki mutluluk, ilk emeklemesi. Oğlum bana Anneliğin tüm evrelerini en küçük hücremde hissedeceğim şekilde yaşattı. Ve bize bu güzel mutluluğu yaşattığı için Allah'ıma her gün şükrediyoruz. O bizim oğlumuz. Her hücresiyle, her şeyiyle bizim bir parçamız artık. Onun bir damla gözünün yaşına kıyamayız. Onu sadece doğuran ben değilim. Hepsi bu.

Şu an oğlum 5 yaşında ve her akşam eve mutlulukla gidiyoruz. Onu özlemle her ayrı kalıp birleşmemizde kucaklıyor ve öpüyoruz.

Oğlumuz artık büyüdü ve beklediğimiz ve ilk günden buyana korktuğumuz yada çekindiğimiz sorularını sormaya başladı. Çünkü okulda bir arkadaşının kardeşi olmuş. “ Anne ben senin karnından mı doğdum?” ilk sorusuydu. Ben daha önceden kendimi hazırladığım için “hayır oğlum sen benim kalbimden doğdun dedim. Hayır diyerek itiraz etti.

Geceleri uykumun kaçtığı çok olmuştur. Önce bir psikologa  danıştık sonrada şükür söyledik. Ama rahatladık mı derseniz yok hala içimde bir heyecan ve sıkıntı. Oğlum çok olağan bir şey söylüyormuşuz gibi karşıladı ama belkide bunda benim daha önce söylediklerimin payı büyüktü bilemiyorum.

 Psikologumuz, “eşinizle birlikte söyleyin” dedi. Onunla oyun oynadığınız bir odada. Ona “seninle bizim hikayemizi paylaşmak istiyoruz dedik.  Bizim çocuğumuz olmuyordu bizde bir çocuğumuzun olmasını istedik ve senin gibi çok güzel çocukların olduğu çocuk yuvasına başvurduk. Sonra bizi çağırdılar, biz çok heyecanlıydık. Sonra bir sürü çocuğun arasından seni gördük sende bizi görünce bize güldün oradaki en güzel çocuk sendin. Sonra seni kucakladık sende bize sarıldın ve seni evimize getirdik.” ( Psikologumuz çocukların kendilerinin seçilmiş olmasının çok önemli olduğunu, siz onu seçtiniz oda sizi seçti mesajını vermenizin çocuk için çok önemli olduğunu söyledi. ) “Sonrada çok mutlu olduk iyi ki sen bizim oğlumuzsun seni çok seviyoruz dedik. Bizimki bende sizi çok seviyorum “ dedi ve oynamaya başladı. Başka hiç bir şey sormadı. Ama psikolog zaman zaman soracaktır buna hazırlıklı olun dedi. Sorularına net ve doğru cevaplar verin. Cevap veremeyeceğiniz sorularda bu konuyu bilmiyorum. Yada şu an cevap veremem ama bu konuyu en kısa zamanda babanla anlatacağız sana diyerek o an için zaman kazanabilirsiniz dedi. Bir de kesinlikle ona yalan söylemeyin. Tüm aklındakileri size sorsun bilsin ki annemle babam en doğrusunu söyler bana diye düşündün. Ve onu da dünyaya getiren bir kadın ve erkeğin olduğunu ama bazı sebeplerden ona bakamadıklarını sizin de bir çocuk istediğinizi bu yüzden onu seçtiğinizi söyleyin. Zaman zaman sizi sorularıyla çok bunaltabilir. Ama kesinlikle ona doğruları diğer anne babayı kötülemeden ama çok acındırmadan da. Bilmediğiniz şeyleri bilmiyorum şeklinde. Yada sorularına bu konuyu bilmiyorum sen dersin? Sen olsan ne düşünürdün şeklinde soru sorarak cevaplayın dedi.

Psikologumuz; Bu sancılı bir süreç mutlaka zorlandığınız olacak ama emin olun her çocuğun dünyası ve algılama şekli çok farklı dedi. Ama mutlaka en geç 4- 5 yaşlarda çocuğun sorgulamaya başlamasıyla gerçek söylenmeli dedi. O yaşlarda çok daha çabuk bunu atlatabiliyorlarmış. Bunun normal doğal bir yol olduğunu söyleyin ve söylerken de sizde normal sohbet ediyormuş gibi konuşun. Anne babanın tedirginliğini çocuklar hemen fark eder ve bunun çok kötü bir şey olduğunu düşünmesine sebep oluyormuş. Siz ne kadar rahat olursanız çocukta bunu o denli doğal karşılayacaktır. Birde mutlaka çocuğa söylerken eşler birlikte söylemeliymiş.

Yani anlayacağınız ilk adımı sorunsuzca atlattık umarım daha sonrada bu aşamayı rahatlıkla atlatabiliriz.

Hayatımız oğlumun bize katılmasıyla daha çok anlam kazandı. Gelecek bize ne getirecek bilmiyorum. Ama ne olursa olsun oğlumla yaşadığımız her anımız çok güzel ve anlamlı olacak buna gönülden inanıyorum. Acısıyla tatlısıyla yaşamımızı normal bir şekilde ve onun için en iyisini isteyerek yaşıyoruz.    

Dilerim bekleyen tüm anne-baba adaylarımızın kucakları bu sevimli meleklerle bir an önce dolar.

Sevgiyle, sevdiklerinizle ve beklediklerinizle sağlıkla kalın.

Her şey gönlünüzce olsun.

Hoşçakalın.

             

Bir Meleğin Annesi  (25.02.2015)