Dün arabadayız,  kreşten arkadaşları ile buluşmaya gidiyoruz. Yonca çok heyecanlı uzun zamandır görmediği arkadaşları ile buluşacak. Aslında son dönemde hem bir çok heyecan hem de bazı kaygılarla savaşıyor.



Bir hafta sonra şehirler arası bir taşınma yaşayacağız. Yonca bundan dolayı hem çok heyecanlı hem de çok üzgün. Evinden ayrılmak, arkadaşlarından ve alışkanlıklarından ayrılmak zor geliyor. Korkuyor aslında.. Sürekli bana arkadaşlarımı görebileceğim anne değil mi ? , özleyince getireceksin değil mi? diye soruyor. Fakat dün mutlu gidiyorduk çünkü anladı artık kimseye veda etmek zorunda değil. İsterse hepsini görebilir :)

Neyse gidiyoruz arabada birden soru sormaya başladı...



  • Anne, babam seni ilk gördüğünde sana aşık oldu mu?  (küçük ergen :))

  • Babana sormak lazım kızım ;) oldu galiba. Ama mutluka birini ilk gördüğünde aşık olman gerekmez yonca, sonradan da çok sevebilirsin..

  • Ama Anne sen çok güzelsin ben seni ilk gördüğümde sana aşık oldum :))

  • Aaaa bak o başka. Ben sana ilk gördüğümde çok aşık oldum kızım. Hem de çooookkk fena aşık oldum. Öyle çok ağladım ki seni gördüğümde, mutluluktan ama...

  • Ben de çok ağladım

  • Yoooo sen ağlamadın, sen o kadar güzel güldün ki bana , çok mutlu oldum ben de, mutluluktan ağladım.

  • Sen görmedin anne ben de ağladım. Ben de sana çok aşık oldum hem de evlencek gibi aşık oldum

  • Yok öyle olmaz kızım. Annelerle çocuklarının arasında da çok büyük bir aşk vardır ama bu bir erkek ve kadının evlenmek için aşık olmasından çok farklıdır. Çok daha büyük , çok daha güzel, çok daha başka bir aşktır

  • Ben seni görünce tanıdım di mi anne?

  • Evet Yonca, biz neden birbirimizi görür görmez hemen tanıdık ve sevdik biliyor musun?

  • Neden?

  • Çünkü sen benim kızım olmak için geldin dünyaya, ben de senden 40 sene önce senin annen olmak için dünyaya geldim. Ben o güne kadar senin annen olmak için bekledim. Bu yüzden de birbirimizi görür görmez tanıdık ve çok sevdik. Sen benim kızımdın, ben de senin annen, sadece buluşmamız bu şekilde oldu...


Hemen bir flashback yapalım :)  1 hafta önce kağıt bardaklardan telefon yaptık (hani çocukken bardak ve iple yaptıklarımızdan) onu deniyoruz. Yonca dayıyor kulağına ben konuşuyorum, ben dayıyorum o konuşuyor.

  • Yonca sen benim bir tanem misin ?

  • hihihih evettt. Sen benim canımın taaaa içisin

  • Sen benim canımın içi değil, canımın kendisisin

  • Sen benim en kıymetlimsin

  • Sen benim her şeyimsin  (ne aşıkmışız bea :)   )

  • keşke beni sen doğursaydın

  • :o


Neeeeeeeee ! Kalbinden mideme saplanan ince bir sızıyla derin bir nefes aldım

  • Yonca bir gelsene kucağıma


Hemen sokuldu tabi kedi, sarıldım

  • Yoncam, seni ben doğursaydım da güzel olurdu tabi fakat böyle de çok güzel bence ben çok mutluyum senin annen olduğum için. Hem seni ben doğursaydım o zaman sen olmazdın ki...

  • Neeee, nasıl?

  • Seni ben doğursaydım eğer, saçının rengi, gözünün rengi, saçının seçli, boyun posun, sesin, konuşman başka olurdu. o zaman da sen olmazdın. Oysa ben senin benim kızım olmandan çok mutluyum. Başka bir çocuk istemezdim. Ben zaten senin gibi bir kızım olsun istiyordum.

  • Saçlarım senin gibi sarı mı olurdu?

  • Büyük ihtimalle, ama anneannene de benzeyebilirdin ve şimdiki rengi gibi de olabilirdi...

  • Anne seni çok seviyorum

  • Ben de seni çok seviyorum Yoncam, iyi ki sen benim kızım olmuşsun, çok mutluyum

  • Anne bu telefonu yarın okula götürebilir miyim ?

  • Götür kızım


Bu konuşmayı araya sokuşturdum ki devam eden konuşma sizin için daha anlamlı olsun... Nerede kalmıştık, hah..

  • Sadece buluşmamız bu şekilde oldu...

  • Anne biliyor musun? Ben diğer ANNEMİ hatırlıyorum! Beni doğuran annemi,  onun da gözleri benim gibi çekik !


Annemi mi dedi o ! İnsan beyninin ne kadar hızlı düşünebildiğini keşfediyorsunuz böyle anlarda. Şimdi yazacaklarımı birkaç milisaniyede düşündüm desem !

Yonca bir başkasına Anne dedi, öyle çok rahat , çok neşeli, merhaba der gibi aktı ağzından.. İçime baktım, kalbime .... acıttı mı?  hayır ! şaşırdım önce... Acıtmalı, acıtacak diye inanmışım bugün değin oysa... Düşündüm ne diyecekti ki başka... Beni doğuran kadın ! ne kadar da fabrikasyon, duygusuz, soğuk... Oysa ona hayat verenden bahsediyoruz... Yonca'yı var edenden... Yonca'nın DNA larından bahsediyoruz , yok sayabilir miyiz? ne desin çocuk... Anne dese ne olur ki !  Baktım içimdeki sevgi o kadar sağlam ki, baktım onun bana sevgisi ve bağlılığı o kadar sağlam ki... varsın bir başkasına da anne desin... varsın böyle var etsin... İçime bir sıcaklık doldu , kocaman gülümsedim... Ve bunlar gerçekten birkaç milisaniyede oldu...

  • Olabilir tabi Yonca, neden olmasın? Gözlerin ona benziyor olabilir  :)

  • Hem diğer Annemin adını biliyorum ! (dur be çocuk , araba bullanıyorum, yüreğime indirme tek tek gel)

  • Hımm, öyle mi ? nereden biliyorsun

  • Biliyorum, karnındayken kulağımı dayadım ben karnına, başkası söylerken duydum, Zahideymiş :p  (ne alaka yahu ) (bir yandan da derin bir oh :p)

  • Aahha, duydun demek, duyuluyor mu konuşulanlar öyle karnındayken

  • Evet :)

  • Diğer annemin adı Zahideymiş. Ama anne biliyor musun?  Benim bir tane gerçek Annem var ve o da sensin !


EVVVETTT ! İŞTE BU !

  • evet kızım , dedim ya sen benim kızım olmak için geldin dünyaya, ben de senin annen olmak için. Seni çok seviyorum Yonca

  • Anne inşallah onun da bir çocuğu olmuştur ( nasıl içten nasıl sevgi dolu söyledi anlatamam)

  • Yoncam, sen nasıl güzel kalpli , nasıl iyi , nasıl merhametli bir çocuksun. İnşallah onun da bir çocuğu olmuştur da benim kadar mutlu olur :)

  • Gerçekten öyle miyim anne?

  • Gerçekten öylesin kızım, sen çok güzel bir insansın. Seni çok seviyorum

  • Çok heyecanlıyım anne, arkadaşlarımı çok özledim....


Tutmayın gözyaşlarınızı, ben onun yanındayken tuttum şimdi yazarken sel oldu akıyor. Ben bir de araba kullandım o halde :p

Sen nasıl güzel bir insan oldun Yoncam... İnşallah çok mutlu ol...

Ve Yonca'nın diğer annesi, Yonca o kadar yürekten bir inşallah dedi ki... Hissettin mi ?  Dilerim bundan sonra ömrünün sonuna kadar gözyaşın akmasın, çok mutlu ol...

 

2 Yorumlar

  1. Benim Ege’m de böyle sorular soruyor, doktorumuz “doğuran anne” ve “gerçek anne” ifadelerini kullanın demişti, biz de anlatırken bu ifadeleri kullanmıştık. Geçen sene durup dururken-hiç beklemediğiniz anda geliyor sorular?- anne, benim sahte annemin adı neydi, diye sordu. Yani bizim dediğimizle onların algıladığı da farklı oluyor. Panik olduğumu belli etmeden yine neşeyle hikayemizi doğru kavramlarla tekrar anlattım. Güzellikler içlerinde çözmeye çalışıyor, dürüst cevaplarla daha iyi anlayacaklar gün gelince.

    YanıtlaSil
  2. Merhaba,
    Ben iki anne kavramını pek kullanmamayı tercih ediyorum. Doğuran bayan vs gibi bir tanım kullanmak bana daha doğru geliyor.
    Fakat üzülmeyin. Zamanla onun da aklında oturacaktır kavramlar

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski