Beni kim doğurdu ?

Son yazılardaki konuşmaların üzerinden yaklaşık 3 ay kadar zaman geçti ve nihayet bahar geldi :) Biz de bir pazar sabahı dışarıda kahvaltı etmeye karar verdik.

Son konuşmadan sonra bir daha soru ya da yorum gelmeyince bizi de bir rehavet sardı tabi :) Hiç hazır değildim bu soruya...

Kahvaltımızı keyifle yaptık , biraz gezdik dolaştık derken artık eve dönüyoruz. Direksiyonda yine bendeniz ve hiç gereği yokken, pat diye, sanki öylesine sordu;

-Anne beni kim doğurdu ?

Bak yine durmadı kalbim ! Fakat artık kalp sağlığıma özel ihtimam göstermeliyim sanırım. Böyle devam ederse dayanmayacak ! Eh be yavrum, hep direksiyon başında yakalamak zorunda mısın sen ayrıca ? Bir yandan da kaşım gözüm ayrı oynuyor yan koltukta oturan eşime bana bırak mesajını verebilmek için! kestirip atmak gibi huyu vardır kendisinin :)

-Anlamadım Yonca ! (Ne kadar acıklı bir zaman kazanma çabası)

-Yani ben kimin karnından çıktım anne ? (yavrum , geri zekalıya anlatır gibi anlatıyor hala saf saf )

-Bilmiyorum kızım (ve ilk yalanımı söyledim. Mecburdum fakat )

-(sessizlik)

-Bir önemi var mı bunun Yonca ?

-Evet var ! (Net)

-(Allah'ım aklımı koru) Öyle mi? Neden önemli senin için ?

-Ya bir gün beni geri almak isterse?

Hınk diye giderim vallahi, araba kullanıyorum ben yapma bana bunu çocuk

Bu arada babamız dayanamayıp atladı ve

-Öyle bir şey olmayacak Yonca. diye kestirip attı! Fakat benim emin olmam gerekiyordu her zaman ki gibi ! O zehir gibi aklından neler geçtiği hiç belli olamıyordu çünkü !

-Hımm, bunu neden sordun? istesin mi? yoksa isterse diye endişelendin mi?

-Hayır almasın tabi, beni sizden ayırmasın kime!

Ohhh !

-Yonca, babanın da dediği gibi öyle bir şey olmayacak kızım.Öncelikle biz buna asla müsade etmeyiz. Hem sana daha önce de anlattığım gibi, sen bizim kızımız olmak için doğdun. Biz de senden çok uzun yıllar önce senin anne baban olabilmek için geldik dünyaya. Sadece aile olma yolumuz buydu o kadar. Başka türlüsü mümkün değildi Yonca. Bizim kaderimiz buydu. Sen bizim kızımızsın, biz de senin Anne ve Babanız. Tamam mı?

-Tamam :)

Ah bir bilsen Yonca, bu dünyada hiç bir güç seni bizden ayırmaya yetmez !